STARTPAGINA

OMGEVING

CULTUUR

VAKANTIE

LINKS

NIEUW

VRAAG EN ANTWOORD

CONTACT

  

Zoeken:
op internet
op deze site


Reconquista, "de herovering van Spanje"

Artikels die aansluiten bij dit overzicht zijn:

Arabische dynastieën met invloed in Andalusië.

Godsdiensten met invloed in Andalusië.

Volkeren met invloed in Andalusië.

Geschiedenis van Andalusië.

Noot van de auteur:
Omwille van de "leesbaarheid" werd door de auteur een overzichtelijke selectie gemaakt met weglating van duizenden details. Via samenvattende tekstjes na elk "hoofdstuk" wordt dit deel van de werelgeschiedenis verduidelijkt, een saaie nietszeggende opsomming van data en feiten vermijdend. Dat wil echter ook zeggen dat de auteur de Reconquista bewust opgedeeld heeft in een aantal "hoofdstukken" die als dusdanig niet zullen erkend worden door historici. De geïnteresseerde lezer wordt er dan ook op gewezen dat deze "Reconquista" een geïllustreerde persoonlijke interpretatie betreft van de auteur en dus niet in se als historisch handboek dient gehanteerd te worden. De bijgevoegde landkaartjes van de hand van de auteur geven zeker niet in detail de juiste posities weer, ze zijn echter illustratief genoeg om het verhaal te kunnen volgen.

TAIFAS (1031-1492)
Het uiteenvallen van Al Andalus leidt tot een algemene verzwakking van de macht van de Moren in Spanje. Het komt nu tot openlijke strijd en oorlog tussen de Taifas-koninkrijkjes, die dikwijls geleid worden door incompetente doch op macht en rijkdom beluste heersers. Dat geeft de Katholieke heersers de kans om die Koninkrijkjes één per één onder hun domein te brengen.

Fernando I (1035-1063) van Castilië en León verovert Coímbra en onderwerpt de Konkrijken van Toledo, Sevilla, Granada en Badajoz aan het betalen van belastingen. Bij zijn dood verdeelt hij zijn gebied onder zijn zoons: Sancho II bekomt Castilië, Alfonso VI (1065-1109) bekomt León. Deze laatste is daar echter niet tevreden mee en verovert het Castilië van zijn Koninklijke broer. Vervolgens slaagt hij erin in 1085 het Taifas-koninkrijk Toledo te veroveren, wat een enorme morele overwinning voor de Christenen betekent omdat ze Toledo-stad, de vroegere Christelijke West-Gotische hoofdstad, terugveroverd hebben.

Dit is ook de tijd van de lagere edelman Rodrigo Díaz de Vivar (±1043-1099), bekend onder zijn bijnaam "El Cid Campeador". Deze legendarische held en uitstekende bevelhebber is beslist de meest beroemde soldaat van de Reconquista. Hij steunt zijn Koningen Sancho II en Alfonso VI en boekt overtuigende en veelbezongen militaire overwinningen. De hoge edelen worden jaloers op het succes van El Cid en slagen erin om hem tot 2 keer toe te laten verbannan. De eerste keer verhuurt hij zijn diensten aan de Islamitische Koning van Zaragoza en helpt diens gebied met succes te verdedigen tegen Katholieke aanvallen vanuit de omringende Koninkrijken. Militaire tegenslagen van Koning Alfonso VI dwingen hem om uit miserie El Cid terug te halen. Bij zijn tweede verbanning gaat El Cid voor eigen rekening werken, sticht zijn eigen leger en verovert het Taifas-rijkje van Valencía. Tussendoor plundert hij met zijn leger van Christelijke en Islamitische soldaten de rijke Rioja-streek van zijn vroegere Koning Alfonso VI. El Cid wordt legendarisch in 1094 wanneer hij als enige Katholieke heerser er in slaagt de Almoraviden te verslaan bij Valencía.

De Katholieke koninkrijken onderwierpen de Taifas-koninkrijkjes aan het betalen van belastingen in ruil voor "bescherming" (ttz niet veroverd worden). Desondanks gingen de ambitieuze koningen verder met hun veroveringstochten in Moors gebied. Deels kwam dit om de stijgende bevolking te kunnen huisvesten, deels ook onder de druk van de Katholieke buren die groter werden. Om een zeker machtsevenwicht te bewaren en dus niet veroverd te worden door de Katholieke buren, moest elk Katholiek koninkrijk uitbreiden. Deze constante druk op de Moorse Taifas-koninkrijken haalde hen ertoe over om de militaire hulp in te roepen van de Almoraviden-dynastie in Noord-Afrika. In 3 verschillende fases (1086, 1088, 1093) komen de Almoraviden niet alleen "te hulp" doch ze onderwerpen de Moorse koninkrijkjes en Al Andalus wordt een deel van het Almoraviden-Rijk. De heersers van de Taifas worden uitgemoord. Het enige Moslim-koninkrijk dat onafhankelijk blijft, is Zaragoza.

In het Christelijke kamp wordt ook gebakeleid. In 1067 en 1068 woedt de "Oorlog van de 3 Sanchos": Sancho Ramírez, koning van Aragón ligt in conflict met zijn neven Sancho IV, koning van Navarra en Sancho II, koning van Castilië. Sancho IV van Navarra verliest de rijke Rioja-streek aan Sancho II van Castilië. Bij de dood van Sancho IV van Navarra in 1076, wordt Sancho Ramírez, koning van Aragón, de nieuwe koning van Aragón en zo worden Navarra en Aragón verenigd. Sancho Ramírez breidde zijn gebied verder zuidwaarts uit met de verovering van Huesca en een deel van het Taifas-koninkrijk van Zaragoza. Ook in het graafschap Barcelona (het huidige Catalunië) is er verwarring onder druk van de naburige Taifas en interne strubbelingen. Rond 1080 komt het weer tot rust.

Het jaar 1095 brengt een indirecte impuls voor de Christenen te weeg: Paus Urbanus II roept op tot de eerste kruistocht om het Heilig Land (Israël) te "bevrijden van de Moslims". Sinds deze tijd begint de Reconquista een soort binnen-Spaans kruisvaarders-elan te krijgen waarbij de Pausen de Christelijke strijders vergeving van hun zonden en allerlei "godsdienstige voordelen" beloven.

De traditionele erfenis-regels van die tijd maken het verhaal steeds weer complex: verschillende koningen deden erg veel moeite om een zo groot mogelijk gebied te bekomen via oorlogen, verdragen, gearangeerde huwelijken, enz. Als ze dan eindelijk een groot ééngemaakt rijk hebben, verdelen ze dat bij hun dood echter weer onder hun zoons. Daarop begint een nieuwe strijd om opnieuw grotere gebieden te vergaren, waarvoor alle middelen goed waren, tot en met broedermoord. Deze continue versnippering en hereniging, en vooral de energie die daarbij verloren ging, is waarschijnlijk de belangrijkste reden waarom de moslims Spanje veroverden in 5 jaar, en de "herovering" bijna 800 jaar duurde.

Nog een andere Alfonso zorgt weer voor een grotere hereniging. Hij begint als Koning van Galicië in 1111 en wordt Koning van León in 1126 (via de erfenis van zijn moeder Urraca van Castilië). Vervolgens gaat hij de strijd aan en in 1127 lijft hij Castilië in en wordt Koning Alfonso VII van Castilië. In 1135 wordt hij uitgeroepen tot Keizer van Spanje. Ook hij probeert zijn heerschappij uit te breiden over de Christelijke en Moslim-gebieden en doet veel moeite om naar meer onafhankelijkheid en macht strevende edelen weer in het gareel te brengen.

Eenmaal Koning Alfonso VII van Castilië in zijn eigen achtertuin orde op zaken gesteld heeft, is het tijd om verder te kijken en in 1144 slaagt hij erin verder door te dringen in Moors gebied en raakt zelfs tot in de buurt van Córdoba. Ondertussen roept Paus Eugenius III op tot de tweede kruisvaart. Binnen het Iberische Schiereiland verenigen Alfonso VII van Castilië, García van Navarra en Ramón Berenguer, Graaf van Barcelona, zich en leiden een internationaal leger van Spanjaarden, Franken en een vloot van Genua en Pisa in 1147 naar de verovering van Almería in het zuid-oosten van Spanje. Het wordt de eerste haven van Castilië aan de Middellandse Zee.

Het jaar 1146 ziet de invasie van alweer een nieuwe Moslim-dynastie uit Noord-Afrika, de Almohaden, die in 1151 Almería weer veroveren voor hun eigen Moslim-rijk. Koning Alfonso VII van Castilië versterkt de grenzen van zijn rijk met de islamitische gebieden en gaat daartoe bijvoorbeeld een verdrag aan met de Islamitische heerser Ibn Ganiya, Almoravide-dynastie, waarin ze elkaar wederzijdse verdediging beloven tegen de (Islamitische) Almoraviden.

In dezelfde tijdsspanne heerst bij de buren Koning Alfonso I van Aragón die het Taifas-koninkrijk Zaragoza verovert in 1118. Portugal wordt feitenlijk zelfstandig in 1128 en officieel zelfstandig in 1143. In 1162 wordt het Koninkrijk Aragón verenigd met het Graafschap Barcelona omder Koning Alfonso II van Aragón die hij beide erfde van zijn ouders. Koning Alfonso II van Aragón zorgt voor uitstekende relaties met Koning Alfonso VIII van Castilië. Beiden maken ze het leven zuur van hun gemeenschappelijke Katholieke buur Navarra en de omringende Moslim-gebieden. De belangrijkste overwinning van Koning Alfonso II van Aragón is in 1171 wanneer hij Teruel verovert, toen een belangrijke vesting op de weg naar Valencia. De provincie Logroño wordt deel van zijn gebied. Niet alleen wat de oppervlakte van zijn koninkrijk betreft, doet hij actief aan expansie, ook privé: in 1176 trouwt hij met Leonora van Engeland en Aquitanië met wie hij maar liefst 12 kinderen heeft. Hij sterft in 1196.

De Almoraviden zitten ondertussen niet stil en in 1195 komt het tussen hen en Castilië tot de Veldslag van Al-Arcos, bekend als "Desastre de Alarcos". Een leger Almohaden met hulp van Castiliaanse (!) ruiterij onder leiding van Pedro Fernández van Castro verslaat het (Castiliaanse) leger van Koning Alfonso VIII van Castilië. Vele Castiliaanse edelen en bisschoppen vinden de dood en bijna de hele La Mancha-streek wordt weer Moors gebied.


Disclaimer | Copyright | Foto's | Bibliografie | Contact | Wettelijke vermelding


Bijzondere vakantie-huizen in Andalusië. Accommodaties op rustige lokaties, bijna alle voorzien van een privé-zwembad.



Spaans leren in Spanje.